Het fenomeen ‘alleengeboren tweeling’ oftewel ‘verloren tweelinghelft kom ik met steeds grotere regelmaat tegen in mijn praktijk en in mijn naaste omgeving. Als je, zoals ik, het leven beschouwd in levenslessen en dat alles het doel heeft dat je er van mag leren, dat je mag groeien als mens in bewustwording, dan zie je ook dat als je tot deze groep behoort je het leven al bent gestart met een behoorlijk heftige levensles. Het waarom hierachter is voor iedereen verschillend en dat intrigeert me.
Een ding is hierin erg duidelijk, soms moeten de gevoelens zo heftig zijn om je die ene les meester te maken!
In het leven krijg je puzzelstukjes toegestopt. Door bijvoorbeeld ervaringen of overtuigingen of gewoonweg iets dat iemand tegen je zegt wat blijft hangen. Mijn ervaring is dat sinds ik ben begonnen met mijn zoektocht naar het grotere plaatje ik steeds meer puzzelstukjes op hun plaats kan leggen. Hierdoor krijgt mijn leven veel meer logica. Dat geeft rust en vertrouwen, en dat vind ik erg prettig.
Uiteraard gun ik iedereen dat gevoel maar het is ieder zijn of haar eigen keus wat te doen met deze puzzelstukjes. Hoe je je leven leidt is van jou en van niemand anders. De dingen die je doet of laat omwille van jezelf of een ander worden door niemand anders bepaald dan door jezelf. Let wel, als je het gevoel hebt dat iemand anders het voor je bepaald heb je niet de regie over je eigen leven.
Toen ik werd gevraagd of ik een bijdrage wilde leveren aan de Dag voor de Verloren Tweelinghelft zei ik meteen ja!
Ik vind het namelijk heel fijn om bewustwording te creëren over levenslessen en de functie van je ziel in jouw leven.
Om je zo de andere kant van de spreekwoordelijke medaille aan te bieden zodat jij je leven weer in eigen hand kunt nemen.
En dat wilde ik vertellen, zaken gaan zoals ze gaan en altijd is de vraag waarom geldt dat zo voor JOU.
Niet voor de ander, niet voor de wereld maar alleen voor jou!
De oorzaak van je klachten vinden geeft rust, eindelijk weet je waar bepaalde emoties en gedragingen vandaan komen en kun je de puzzelstukjes plaatsen.
Maar stel je eens voor wat het voor je doet als je weet waarom je tweelingbroertje of zusje niet is geboren en dat je de connectie met hem of haar weer kunt herstellen, dit brengt in bijna alle gevallen zoveel innerlijke ruimte en rust en compleetheid.
Om levenslessen te kunnen leren maak je, zeg maar, voordat je in het nieuwe leven stapt afspraken met andere zielen. Dat is natuurlijk een hele ingewikkelde puzzel want iedere ziel die naar de aarde komt heeft zijn of haar eigen levenslessen. Jij als ziel hebt de wens om bepaalde lessen te leren, en iemand anders zegt ik wil jou daarbij helpen. En andersom ook natuurlijk. En zo zit je zal het ware te kwartetten met elkaar om afspraken te maken over het nieuwe leven. Dit kan zich uiten op aarde als in relaties tussen ouders-kinderen, broers-zussen, vrienden en vriendinnen, ongelukken die kunnen gebeuren, dader en slachtoffers, kortom mensen die je in je ziel kunnen raken, zowel positief als negatief.
Je kunt je wellicht wel voorstellen dat niet alle levenslessen geleerd kunnen worden vanuit positiviteit en liefde, en ervan uitgaande dat jouw ziel bepaalde levenslessen eigen wil maken is er soms ook pijn nodig om ten diepste te kunnen ervaren. Daarbij wil ik je ook meegeven dat iemand die jou in dit leven veel pijn doet, vaak iemand is uit jouw zielsfamilie die heel dicht bij je staat. Immers als iemand een bepaalde les wil leren die gepaard gaat met pijn dan is er veel kracht en liefde voor nodig om iemand zoveel pijn te doen dat de les goed geleerd kan worden.
Bijvoorbeeld de les: op mezelf vertrouwen, in mijn kracht staan, alleen zijn (maar niet eenzaam), maar ook de rol van slachtoffer en dader, leren vergeven (zowel de ander als jezelf), jezelf goed vinden zoals je bent.
Uiteraard bepaal je zelf hoe jij met een aangeboden les omgaat. Je hebt altijd de keuze om er niks mee te doen, uiteraard zal zo’n les zich in een andere misschien nog wel duidelijkere vorm aanbieden.
Zo’n les geeft je de kans om te groeien in jouw bewustzijn en ontwikkeling.
Maar weer aan jou de keuze of je al toe bent aan deze groei.
Een alleengeboren tweeling begint het leven al met een behoorlijke lading, want hoe heftig is het om iemand die zo ontzettend dicht bij je staat, en waarmee je hebt afgesproken samen in het leven te stappen al te moeten verliezen voordat je überhaupt aan het leven bent begonnen. Maar bekijk het eens van de andere kant:
Je wordt wel meteen getriggerd om het ‘alleen’ te doen, om op jezelf te leren vertrouwen en om in je kracht te leren staan.
Natuurlijk kan dit een hele poos duren maar uiteindelijk is deze ervaring de grondslag van alles wat nodig is geweest om jou het inzicht te geven dat je het kunt!
De verloren tweelinghelft wil je iets leren, ga op zoek in je onderbewustzijn, wordt je bewust van de signalen om je heen, ga de verbinding aan, zoek hulp als het alleen niet lukt, groei en vooral LEEF!